Та бол эрх чөлөөтэй нэгэн, Бурханы хүүхэд, Диваажингаас ирсэн төрөлтөн. Хэр гэгээрэлд хүрэхийг хүсэж, үүнийхээ төлөө хэр их ажиллахыг хүсэж буйгаа тодорхойлох хэрэгтэй, өдөр бүр зарцлуулж, энэ материаллаг дэлхийд зарцлуулж, энэ бие махбодоор Агуу байдлаа өөрийг гэж үзэхийн оронд, Агуу “Би” -гээ хэр их санаж мэдэхийг хүсэж буйгаа тодорхойлох хэрэгтэй.
Инээдтэй, нохой маань ч одоо дээрдсэн. Өнгөрсөн шөнө хоёр жижиг нохой надтай хамт байсан, тэд ээлжилдэг юм. Угтаа бол түүний гэдэс нь их жижиг, нарийхан. Зууш идэж, хоол идвэл тэр нь томордог, би түүнд зууш, ус, цэвэр ус өгдөг. Хэрэв бохир байвал, өөрчилдөг. Тэдгээрийг цэвэрлэх ёстой ба, дараа нь шал гэх мэтийг цэвэрлэдэг. Өнгөрсөн шөнө, тэр бараг л арван жил хоол хараагүй мэт л идээд байсан. Уг нь бол тэр тэгж иддэггүй. Аажуухан, нэг нэгээр нь иддэг. Өчигдөр тэр томоор нь бүхэлд нь идчихсэн, тэндээс гарч ирсэн маш их хоолыг тэр зажлаад л, зажлаад л бүх зүйлс цухуйчихсан байсан. Их хөгжилтэй. Үнэхээр инээдтэй байсан. Би, “Айн, чи юу хийнэ вэ?” гэж хэлсэн. Үнэхээр хөгжилтэй, инээдтэй. Гэтэл тэр дахиад идэхийг хүссэн хэвээр байсан. Би түүний гэдсийг хараад, “Үгүй, үгүй, үгүй, үгүй, үгүй! Чи ахиж идэж болохгүй.” гэсэн. Би бас инээгээд, “Юу? Гэдэс чинь ийм болсон байхад идэхийг хүссэн хэвээр үү? Өө, үгүй! Маргааш, за юу?” гэж хэлсэн. Тэгэхэд тэр зүгээр байсан. Гэвч үнэхээр түүний гэдэс хэдийнээ хавтгай болсон байсан. Гэдэс, хавирга эсвэл нурууны хооронд нь ямар ч зай үлдээгүй мэт л байсан. Бүгд нэг хэрчим, бялуу мэт, хамт тийм байсан. Гэсэн ч тэр өнгөрсөн шөнө идэхийг хүссэн хэвээр. Би, “Чамд юу болоо вэ?” гэж хэлсэн. Бурхан минь! Зууш, шүдэнд зориулсан веган зажилдаг зүйлс хоёр, гурван удаа хангалттай өгсөн байсан учраас, нэмж өгөөгүй. Би, “Одоо болно, ахиад үгүй. Ахиад жаахан элүүлж болно. Элүүлж, маажуулж болно. Тэгж болно, харин нэмж хоол идэж болохгүй.” гэж хэлсэн. Тэгэхэд тэр дуртай байсан. Бүх хөлөө тэнийлгээд “За, хүссэн газраа, миний дуртай, боломжтой газар бүрд элээрэй” гэсэн байдалтай байсан. Сайхан. Гэхдээ би, “Надад чамайг элэх тийм ч их хугацаа байхгүй учраас яаж ч элсэн бай, хэр удаан элсэн ч бай хэдийнээ азтай.” гэж хэлсэн.
Би тийм ч сайн асрагч биш мэт санагддаг. Надад тэдэнтэй хамт алхах хугацаа байдаггүй. Зөвхөн туслахууд л тэдэнтэй алхаж, тэднийг хооллож, эмчид хүргэдэг, тэр нь Бурханы аврал. Үгүй бол та нар намайг олж харахгүй байх. Долоон нохой гэдэг маш их ажил. Яг л хүүхдүүд шиг. Надад хүүхдүүд байгаагүй ч одоо энэ байна. Үнэхээр их төстэй гэж санагддаг. Мөн тэд бүр хөгширдөггүй. Өсвөр насанд хүрэх гэх мэтээр өсдөггүй. Үүрд нялхас байдаг. Үргэлж л эрхэлж, энийг, тэрийг хүсэж, ойрхон байхыг хүсэж, орон дээр үсэрч, гэдсээ элүүлж, эндээ маажуулж, чихээ маажуулахыг хүсдэг. Үргэлж л энд тэндээ массаж хийлгэхийг хүсдэг. Хэзээ ч ханадаггүй. Би үргэлж ядардаг ч, тэд хэзээ ч ядардаггүй. Яг л хүүхдүүд шиг. Яг л хүүхдүүд, мөлхдөг хүүхдүүд хэзээ ч ядардаггүй шиг. Эсвэл хоёр, гурван настай хүүхдүүд хэзээ ч ядардаггүй шиг.
Гүүд Лов нохойныхоо талаар ярьснаас, та нарт бүгдэд тань талархаж байна. Учир нь сүүлд бид хамт ярилцаж байхдаа би нохойгоо дурдсан. Тэр үед нэг, хоёр тань “Бид Багш Таны төлөө залбирсаар байсан.” гэж хэлсэн. Би, “Гэхдээ яагаад?” гэж асуусан. Ирландаас ирсэн нэг номын эгч байсан санагдаж байна, шаргал үстэй Ирланд хүн, тэр надад, “Та хүнд цаг үеийг туулж байгаа учраас” гэж хэлсэн. Миний сэтгэл үнэхээр хөдөлсөн. Сэтгэл минь ихэд хөдөлж, та нарт баярлалаа гэж хэлэхээ мартсан байсан. Тиймээс би түүнд өнөөдөр талархаж байна, миний төлөө болон нохой маань төлөө залбирахад тусалсан бүгдэд баярлалаа. Санаа зовнил, стресс зэргээс болж би бас сайнгүй байсан. Стресстэй үед, энд тэнд өвдөж зовуурилдаг ба хий дээш гарч, энд байдаг юу ч бай, хоолойг тань түлдэг. Одоо хавьгүй дээрдсэн. Маяа хүртэл тэр бүхний дээрээс цохилт өгдгийг та нар мэдэхгүй, нохдын маань туслахуудыг болон бусад зүйлсийг ашиглан намайг үнэхээр их үймүүлдэг. Мөн айдсын тактик ашиглана, айлгах тактик гээд төрөл бүрийн зүйлс ашиглаж, чимээ гаргаж, хачин чимээ гаргаж, шөнө дөлөөр ер бусын чимээ гаргаж, бясалгалыг минь үймүүлэх гэх мэт зүйлс хийдэг. Асуудалд орсон үед, илүү их асуудал ирээд байгаа мэт байдаг. Гэвч азтай үед, илүү аз ирээд байдаггүй, тийм үү? Ау Лак буюу Вьетнамд бидэнд нэг хэллэг байдаг, “Аз хамтдаа ирдэггүй; зөвхөн асуудал үргэлж хамт ирдэг.”
За энэ бүхэн хангалттай! Одоо ажилдаа оръё. Ажлаа хийцгээе. Уншдаг нь энэ биш байна. Өөр унших зүүдэг нь. Амьдрал хангалттай ээдрээтэй биш байгаа мэт л. Надад хоёр, гурван хос шил хэрэгтэй байдаг: Нэг нь наранд, нэг нь хамгаалалтад, нэг нь уншихад. Энэ сайн. Нэг залуу, нүдний шил авахаар ирдэг. Тэр, “Би танайхыг хүмүүст юм уншихад зориулсан, уншихад хялбар болгодог шил зардаг гэж сонслоо.” гэхэд нь худалдагч, “Тийм, мэдээж. Бидэнд энд маш олон уншихад зориулсан шилнүүд байна. Аль нь таалагдаж байна?” гэв. Тэгэхэд нь тэр нэгийг аваад, зүүснийхээ дараа нэг ном авч унших гээд үзжээ. Тэгээд тэр, “Би яагаад юм уншиж чадахгүй хэвээр байна вэ?” гэж асуудаг. Тэгэхэд нь худалдаачин, “Энэ тал эрхэм ээ, энэ тал.” гэдэг. “Би уншиж чадахгүй хэвээр л байна.” гэхэд нь “Магадгүй та огт уншиж чаддаггүй юу?” гэв. Тэгэхэд нь үйлчлүүлэгч, “Би уншиж чаддаг байсан бол энийг авч яах юм.” гэж хэлдэг. Уншихад тань тустай зүйл нь тэгэхээр шил биш юм. Унших чадвар тань.
Үүнтэй адилаар, та нарыг Будда болгодог нь Будда биш. Та нар өөрсдөө юм. Та нарын дотоодод тань байдаг бөгөөд тэр Буддагаа хэрхэн гаргаад өөрийнхөө төлөө ажиллуулахаа мэддэг байх ёстой. Би зөвхөн та нарт хэрхэн гэдгийг харуулж байгаа ч өмнөөс тань бясалгаж чадахгүй. Би өмнөөс тань гэгээрэх боломжгүй. Тэгдэг байсан бол зөвхөн би л гэгээрэхэд хэн ч юу ч хийх шаардлагагүй болно. Та бол эрх чөлөөтэй нэгэн, Бурханы хүүхэд, Диваажингаас ирсэн төрөлтөн. Хэр гэгээрэлд хүрэхийг хүсэж, үүнийхээ төлөө хэр их ажиллахыг хүсэж буйгаа тодорхойлох хэрэгтэй, өдөр бүр зарцлуулж, энэ материаллаг дэлхийд зарцлуулж, энэ бие махбодоор Агуу байдлаа өөрийг гэж үзэхийн оронд, Агуу “Би” -гээ хэр их санаж мэдэхийг хүсэж буйгаа тодорхойлох хэрэгтэй. Өөрийгөө Диваажингаас ирсэн гэдгээ санах ёстой. Өөрийгөө агуу гэдгээ санах ёстой. Та нар итгэхгүй байлаа ч үргэлж санаж байх ёстой. Учир нь та нар дорд физик “би”-дээ хэт дасаж, өөрийгөө зүгээр нэг бие махбодоос илүү гэдэгт итгэж чаддаггүй. Гэвч санах хэрэгтэй. Дотоодод тань Будда бий гэж бүх Будда нар хэлдэг. Бүх Их Багш нар дотоодод тань Диваажин, Бурхан бий гэж хэлдэг. Тэд яах гэж худал хэлэх вэ? Өөрсдийгөө агуу гэдгээ, Будда гэдгээ та нар мартах ёсгүй. Эсвэл магадгүй, хараахан ухаараагүй Будда боловч, та нар Будда, Будда болцгооно. Байгаа байдлаараа бол та нар санах учиртай. Итгэж байна уу, итгэхгүй байна уу үргэлж санаж байх ёстой. Энэ хэцүү гэдгийг мэднэ, учир нь та нар завгүй бөгөөд бие махбодод дэндүү дассан байдаг ч, санах ёстой.
Миний хувьд энэ нь эсрэгээрээ. Би өөрийгөө энэ дэлхий дээр байгаа гэдгээ мөн ажлаа хийх ёстой гэдгээ санах ёстой байдаг. Өнөө өглөө миний хувьд үнэхээр хэцүү байсан, энд ирж та нартай уулзах надад үнэхээр амаргүй байсан. Зохицуулах ёстой бүх асуудлаас гадна, машин маань эвдэрчихсэн. Дугуй нь хурдны зам даяар хагарчихсан. Араас хурдтай ирж явсан машин байгаагүй нь аз болсон.
Юу болоо вэ, хайраа? ( Одоо маяаг байхгүй болохоор бидний хувьд ямар байх вэ гэдгийг асуумаар байна? Нөлөө нь ямар байх вэ... ) Би хэдийнээ хэлсэн. Та нар илүү дээр, илүү хялбар санагдана. ( Бидний бясалгал, бас бидэнд үү? ) Тийм, мэдээж! Та юу гэж бодоо вэ? ( Өө Бурхан минь, би нохдод тань хайртай бөгөөд тийм зүйл болсонд би үнэхээр харамсаж байна. Гэвч Таны нохойн ачаар одоо маяа болон сөрөг энергиүд байхгүй боллоо. ) Тийм, гэсэн ч, бид том үүрэг хариуцлагатай. Одоо бид хэнийг ч буруутгаж болохгүй. ( Баярлалаа. ) Одоо та нар өөрсдөө үлдсэн, тиймээс хэрхэн ярьж, хэрхэн үйлдэж, хэрхэн бодож байгаадаа болгоомжтой байх ёстой. Та бол Будда, гэхдээ мартчихсан. Та нар бол Бурханы хүүхдүүд, гэвч мартчихсан. Тиймээс одоо үүнийг санахын тулд хичээнгүй ажиллах ёстой. Маяа та нарт саад болохыг хичээсэн, харин одоо та нар илүү эрх чөлөөтэй, тиймээс та нар санаж, хичээнгүй байх ёстой. Магадгүй одоо “Би”-гээ ухаарахад урьдынхаас илүү хурдан байна.
Мөн гаднын хүмүүст нэг нэгэнтэйгээ нийцтэй байж, энх тайвныг ярихад илүү хялбар байна. Мөн тэд одоо нэг нэгэндээ улам илүү тусалж байна. Та нар Суприм Мастер ТВ-г үзвэл, одоо хавьгүй их эерэг мэдээлэл байгааг харна. Мөн Америкт, Америкчуудын 49% нь мах идэхгүй байгаа, эсвэл одоо веган сүү уудаг болсон гэж хэлсэн. Бүйлс самрын сүү, будааны сүү, овьёосны сүү гээд төрөл бүрийн ургамлын гаралтай сүү. Самрын сүү. Америкчуудын дөчин есөн хувь нь тэгж байна. Тэд судалгаа хийхэд тийм байсан. Мөн 70% нь нэг бол мах болон амьтны гаралтай бүтээгдэхүүн хэрэглэдэггүй үгүй бол одоо аажуухан гарч байгаа. Энэ бол үнэхээр том, том зүйл. За. Энэ бол шинэ түүх.
Хэзээ ч мартаж болохгүй, хэдий хэцүү ч, өөрсдийгөө Будда гэдэгт, Агуу Гэгээнтнүүд гэдэгт итгэж чадахгүй байлаа ч миний хэлсэн зүйлсийг санах хэрэгтэй. Надад итгэхгүй байвал, Есүст итгэ. Есүс, “Миний хийж буй зүйлсийг, та нар бүр ч сайнаар хийж чадна.” гэж хэлсэн. Бас, “Та нар бол Бурханы хүүхдүүд, Ариун Сүнс дотоодод тань оршдог гэж хэлсэн. Тиймээс Есүст итгэ. Мөн Будда, “Би хэдийнээ Буддын хутагт хүрсэн, та нар ч бас хүрнэ. Та нар бол ирээдүйн Будда нар.” гэж хэлсэн. Тиймээс эдгээр Агуу Төрөлтнүүдэд итгэ. Бүх Их Багш нар, та нар Бурханы хүүхдүүд гэдэг. Хэн ч бид бол чөтгөрийн хүүхдүүд гэж хэлдэггүй учраас та нар үүнийг санах хэрэгтэй. Бид Бурханы хүүхдүүд юм бол, энэ нь ядаж л бид Бурхантай адил гэсэн үг. Гаднаа биш юмаа гэхэд дотроо. Гаднаа жаахан зан ааш, төрөхөд байсан юм уу эцэг эхээсээ өвлөн авдаг, эсвэл нөхцөл байдлаас болж, эсвэл өссөн орчин, эсвэл боловсролоос авдаг. Дотроо та нар ариун. Та нар бол Бурхад. Бурхад, дарь эхүүд, бурхад. Та нар бол Гэгээнтнүүд, Будда нар. Бодисадва нар.
Ойд хаа нэгтэй алхаж байгаад нэг том бүргэдийн өндөг олж харсан хүний тухай түүх байсныг би хаа нэгтэйгээс уншиж байсан. Тэр үүнийг гэртээ аваачаад тахианы өндөгтэй хамт тавьдаг ба дараа нь ээж тахиа нь өндгийг дарж бойжуулж, бүгдийг нь дардаг. Тэгээд цаг нь болоход бүх тахианууд гарч ирж, бүргэд ч бас гарч ирдэг. Бүгд хамт гарч ирдэг. Мөн бүргэд бас мэдээж тахиатай хамт амьдарч, тахианы иддэг зүйлсийг идэж, тахиа шиг алхаж, тахиа шиг ярьж, тахиа шиг явдаг. Нэг өдөр, бүргэд ихэд хөгширсөн байдаг. Тэгээд нэг өдөр тэр тэнгэр өөд хараад хэдэн бүргэд, жинхэнэ бүргэдүүд тэнгэрт нисэж байгааг хардаг. Тэр тахианаас, илүү мэдлэгтэй ахмад настай тахианаас ингэж асуудаг. “Тэд хэн бэ?” гэхэд настай тахиа, “Тэд бол бүргэдүүд. Тэд бол шувуудын хаан. Маш сүрлэг. Тэд тэнгэрт нисдэг. Нэг уулнаас нөгөө рүү нисдэг. Ариун хоолноос идэж, хамгийн ариун горхиноос ундаалдаг. Гэтэл бид хэн бэ? Ердөө л тахианууд. Бид нисэж чадахгүй. Зүгээр л шалан дээр мөлхөж, шалан дээр бидэнд өгөгдсөн зүйлсийг л иддэг.” Тэгэхэд нь настай бүргэд бас үүнийг нь хүлээн зөвшөөрчээ. Насан туршдаа тэр тахиа байсан. Тиймээс одоо тэр, “Өө тийм, мэдээж бид бол тахиа.” гэж бодсон. Тэгээд тэр үхэн үхтлээ тахианыхаа амьдралыг үргэлжлүүлдэг. Илүү нас ахих хүртлээ бүү хүлээ, тэнгэр өөд хараад, бүх л үл үзэгдэх бүргэдүүд хаа сайгүй нисэж байгааг харах юм уу ойролцоох бусад авшигтнуудыг дэргэдүүр тань нисээд өнгөрөхийг харах хүртлээ бүү хүлээ. Бүү хүлээ. Сайн бясалга. Өөрийгөө гэтэлгэхийн төлөө шаргуу ажилла.
Та нар хэдийнээ эрх чөлөөтэй сүнс, үүнийгээ мэдэх л хэрэгтэй. Мэдэх хэрэгтэй. Яг л ханхүү болж мэндлэхэд, жижиг байдаг. Хүн бүр л өөрийг тань ханхүү гэж хэлэвч, ханхүү гэж юу гэсэн үг болохыг мэддэггүй. Гэсэн ч тэд өөрт тань ханхүү гэж хэлсэн учраас, санах учиртай. Хожим нь өсөж том болоод ханхүү гэж юу болохыг мэднэ. Үүнтэй адилаар яг одоо та нар шинэхэн авшиг хүртсэн, их зүйл санаж чадахгүй. Их зүйл ойлгохгүй, гэвч ханхүү шиг сүр жавхлантай болно.
Монакохүн үүнийг мэдэж байх учиртай. Ханхүү Алберт бага байхдаа ханхүү байх нь юу гэсэн үг болохыг ойлгодоггүй байсан. Харин одоо бол тэр хаан. Тэр хаан болохоосоо нэлээд өмнө өөрийгөө ханхүү гэдгийг мэдэж байсан. Гэвч тэр бага байхдаа мэдэхгүй. Түүнтэй заримдаа уулзах боломж танд гардаг уу? Үгүй юу? Холоос хардаг. Гэвч тэд Монако-д байдаг, харах боломжтой. (Тийм, боломжтой.) Алс хол, тийм үү? Мэднэ ээ. Мэднэ. Мэднэ. Алс хол. За, хамаагүй. Зүгээр дээ, зүгээр л асууж байна. Түүнтэй таарвал миний мэндийг хүргээрэй. (Тэр мэднэ, магадгүй түүнтэй уулзъя.) Өө тийм, би мартсан байна. Түүнд хэлнэ ээ. Миний мэндийг дамжуулаарай. Дэлхий жижигхэн. Тэр урьд нь миний төлөө, надтай хамт ажиллаж байсан, надад нэг зүйл зохицуулахад тусалж байсан, би санахгүй байна, жолоо барих, сав суулга цэвэрлэх, идэх, тийм хоолоо идэх гэх мэт. Тэгээд би нисдэг тэрэг нисгэж сурахыг хүсээд, сурсан. Гэтэл би нүүх ёстой болж, өөр улсад дараа нь нисгэж сурсан. Тэгсэн, би ниссэн, тэгж чадаж байсан ч, үргэлжлүүлж чадаагүй. Учир нь үнэмлэхээ хадгалахын тулд маш их хичээх ёстой. Хөгшрөх тусам илүү шалгалтууд гардаг, цусны шинжилгээ, нүд, чих, хамар, эрүү, үс гээд юуны ч бай шинжилгээ авдаг. Үргэлжлүүлэн нисгэгч байхын тулд ойр ойрхон нисэж шаардлагатай цагт нь хүргэх ёстой. Зөвхөн бие махбодын фитнессээс гадна нислэгийн цаг хэрэгтэй. Нислэгийн үнэмлэхээ хадгалахад хадгалах хамгийн доод шаардлага. Энэ бол өөрсдийн тань төлөө юм, учир нь нисэхгүй бол аль товч нь юу болохыг мартдаг. Дээшээ явахын оронд мод мөргөнө, тэгвэл ч сайнгүй.
Нисэх нь жолоо барихтай адилгүй. Жолоо барьж байхад машинаа шууд л, замын хажууд, эсвэл хаа нэгтэй зогсоогоод амарч эсвэл зүг чиг асуух боломжтой. Тэр дээр бол шувууд юу ч хэлдэггүй. Тэд хаашаа явахыг хүсэж байгааг тань мэддэггүй, Монако гэж юу гэсэн үг болохыг мэддэггүй, аль зүгт вэ гэдгийг хэлж мэддэггүй. Энэ бол өөр, бүрэн өөр түүх, ниснэ гэдэг нь. Гэхдээ надад үнэхээр таалагдсан, үнэхээр таалагдсан. Би үргэлжлүүлсэн ч болоосой гэж хүсдэг ч, дэндүү завгүй байсан. Их зугаатай. Нисгэгчийг харахад зугаатай, тэр онгоцыг эргүүлж чадна. Гэдэс, хамар дээр ирсэн мэт л мэдрэмж төрдөг. Тухай үед, Бурханыг бол баттай санадаг. Үүнд сайн тал бас байна. Сайн тал. Ядаж л жаахан оноо цуглуулна, Бурханыг хэсэг хугацаанд санаж дурсана. Тэнгэрт заримдаа онгоц, эсвэл нисдэг тэрэг үзүүлбэр үзүүлж, маневр хийж байгааг харахад зугаатай харагддаг. Гэвч дотор нь суугаад явбал, нэн ялангуяа ердөө л туслах нисгэгч бол, жолоодоогүй бол, тэр гэдсийг яахыг хүснэ, түүнийгээ хийдэг. Мөн зүрх тань хаана байдгийг мэдэхээ больдог. Тэр үед Их Багшийг юм уу Бурханыг, эсвэл сахиусан тэнгэр гээд чадах бүхнээ санах нь сайн.
