تغذیه وگان ارگانیک داشته باشید تا سیاره را نجات دهید، قسمت ۶ از یک مجموعه چند قسمتی

عصر همگی شما بخیر. به همه شما برای حضورتان در اینجا به عنوان شرکت کنندگان این کنفرانس سلام می کنم. همچنین می خواهم از استاد اعظم چینگ های تشکر کنم که تصمیم گرفتند با ما، در منطقه ما در جهان، چشم اندازی برای پایداری جهانمان را مطرح کنند. اساساً، آنها حقیقت را تبلیغ می کنند. و حقیقت گاهی اوقات برای منافع شخصی بسیار ناراحت کننده است. اما ما باید مبارزه کنیم زیرا در دنیای دشواری زندگی می کنیم. […]

و خب، هر وقت که سر میز هستیم، قرار است محصولات حیوانی بخوریم تا پروتئین دریافتی خود را حفظ کنیم. این درست نیست. در تمام غذاها پروتئین وجود دارد. در تمام میوه ها پروتئین وجود دارد. در همه سبزیجات پروتئین وجود دارد. و علاوه بر این، مهمترین چیز این است که ما باید غذای خود را هضم کنیم. وقتی محصولات حیوانی را وارد سیستم هضم خود می کنید، آنچه اتفاق می افتد اینست که غذا غیرقابل هضم است. محصولات حیوانی در گردش خون ما، در جریان خون ما جامد هستند، بطوریکه گردش نادرست آن باعث ایجاد تمام بیماری هایی شده است که امروزه به آن مبتلا هستیم.

پس برادران و خواهران من، این مسئولیت بر عهده ماست. بر ما، کسانی که تأثیرات غذا را در سیستم ما تجربه کرده اند، واجبست که پیام را تبلیغ کنیم. مجبور نیستیم این پیام را برای خودمان نگه داریم. ما باید با این واقعیت کنار بیاییم که بر ما، کسانی که دانش دارند، واجب است که شروع به انتشار این اطلاعات کنیم. حال، اگر ما قادر به انجام آن نباشیم، به این معنی است که ما بخشی از مشکل هستیم و نمی خواهیم راه حلی برای مشکل شویم. همچنین ذکر این نکته ضروری است که محیط زیست، اصطلاحا محیط زیست، بدن گسترده شده ماست. درختان بیرون، تنفس ما هستند. بدون درختان نمی توانیم اکسیژن داشته باشیم. رودخانه های بیرون، جریان خون ما هستند. پس تا وقتی محیط زیست را تخریب می کنیم، خودمان را نابود می کنیم؛ سیاره مان را نیز نابود می کنیم.

بنابراین من معتقدم که حقیقت باید همچنان تبلیغ شود و این وظیفه ماست. امیدوارم بعد اینکه از این نشست خارج شدیم، هر کدام از ما تصمیم بگیریم که از این به بعد اگر من می خواهم به بچه هایم غذا بدهم تا به مدرسه بروند، بگذار فکر کنم که این غذا چقدر برای آنها مفید است. به این فکر نکنید که چطور می توانیم به بچه هایمان غذا بدهیم تا خودمان را پر کنیم. بیشتر غذاهایی که امروزه ما می خوریم فقط پرکننده هستند.

تا وقتی به ریختن سم در خودمان ادامه دهیم، همچنان رنج خواهیم برد. پس باید مسئولیت سلامت خود را بپذیریم. باید مسئولیت محیط زیست خود را بپذیریم و باید از حقیقت دفاع کنیم. شما را با یک پیام کوچک ترک می کنم: ما همیشه طرفدار حقیقت هستیم، همیشه سمت حقیقت می ایستیم، به وگان های سیاره بپیوندید، و از خانم [استاد اعظم] چینگ های، بانویی دلسوز که امید سیاره است، پیروی کنید.