ค้นหา
ไทย
  • English
  • 正體中文
  • 简体中文
  • Deutsch
  • Español
  • Français
  • Magyar
  • 日本語
  • 한국어
  • Монгол хэл
  • Âu Lạc
  • български
  • Bahasa Melayu
  • فارسی
  • Português
  • Română
  • Bahasa Indonesia
  • ไทย
  • العربية
  • Čeština
  • ਪੰਜਾਬੀ
  • Русский
  • తెలుగు లిపి
  • हिन्दी
  • Polski
  • Italiano
  • Wikang Tagalog
  • Українська Мова
  • อื่น ๆ
  • English
  • 正體中文
  • 简体中文
  • Deutsch
  • Español
  • Français
  • Magyar
  • 日本語
  • 한국어
  • Монгол хэл
  • Âu Lạc
  • български
  • Bahasa Melayu
  • فارسی
  • Português
  • Română
  • Bahasa Indonesia
  • ไทย
  • العربية
  • Čeština
  • ਪੰਜਾਬੀ
  • Русский
  • తెలుగు లిపి
  • हिन्दी
  • Polski
  • Italiano
  • Wikang Tagalog
  • Українська Мова
  • อื่น ๆ
ชื่อ
การถอดเสียง
ต่อไป
 

ความเป็นอาจารย์คือตำแหน่งที่ โดดเดี่ยวที่สุด ตอนที่ 7 จาก 11

รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
(อาจารย์ครับ ผู้คน ที่ท่านประทับจิต และพวกเขา ไม่ทำสมาธิ จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา ในระยะยาว? [คือ] พวกเขา ยังคงได้รับการหลุดพ้นหรือไม่?) ใคร? (คนที่ประทับจิต แล้วหลุดออกนอกวิถี ไม่บำเพ็ญ)

พวกเขาต้องกลับมา ทำธุรกิจของเขาอีกครั้ง (ทำการบ้านของพวกเขา) ทำการบ้านของพวกเขา พวกเขาเลือกมัน โอเคนะ? เว้นแต่ในวาระสุดท้ายหรือ ในวาระแห่งชีวิต พวกเขา ถูกทุบตีด้วยผลกรรมและ กรรมทุกชนิดที่มาถึงพวกเขา จนพวกเขาเปลี่ยนใจ และอธิษฐานต่ออาจารย์ภายใน เพื่อขอความช่วยเหลือ จากนั้นจึงกลับไปสู่ กิจวัตรทางจิตวิญญาณ หรือในนาทีสุดท้ายในชีวิต พวกเขามีความมุ่งหมายเดียว 100% อย่างแท้จริง ต้องการปลดปล่อยตัวเอง อย่างจริงใจ แล้วอาจารย์ ก็มารับพวกเขาไป มิฉะนั้นคนที่ตกหล่น มักจะถูกสังคมล่อลวง และกลับไปใช้นิสัยเก่า และก่อกรรมที่ หนักกว่าเมื่อก่อน และพวกเขาไม่คิดถึง อาจารย์หรือคำอธิษฐานใด ๆ หรืออะไรทำนองนั้นด้วยซ้ำ ดังนั้น ถ้าคุณไม่ร้องขอ มันก็ช่วยได้ยากมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณ ต้องการจมลงไปในมหาสมุทร แห่งความทุกข์ทรมาน นั่นคือเจตจำนงเสรีของคุณ คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร?

อาจารย์มีหน้าที่นำคน ไปสู่ความหลุดพ้น แต่คน ก็มีเจตจำนงเสรีเช่นกัน สิ่งนั้นจะต้อง ไม่ถูกรบกวนด้วย แม้แต่พระเจ้าก็ไม่ขัดขวาง เจตจำนงเสรีของผู้คน และเจตจำนงเสรีนี่แหละ ที่ทำให้เราเกิดปัญหามากมาย ดังนั้น หากเราไม่ควบคุม เจตจำนงเสรีของเรา เราจะยุ่งวุ่นวายตลอดเวลา และ อาจารย์ก็(สามารถแค่)ยืนรออยู่ข้าง ๆ (ใช่ครับ) ใช่ เพราะเจตจำนงเสรี เป็นสิทธิพิเศษสูงสุด จึงเป็นของขวัญที่มีเกียรติ ที่สุดที่มนุษย์ได้รับ และไม่ควรมีใครเข้าไป ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนั้น เราให้เหตุผลได้ พูดได้ว่า "ดูนี่สิ คุณกลับมาแล้ว" มันจะดีกว่าสำหรับคุณ" แต่ถ้าเขาเลือกที่จะล้มลงไป ก็ต้องปล่อยให้มันเป็นไป คุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร? และพวกเขาสามารถกลับมา ได้ครั้งหนึ่ง สองครั้ง จนกว่าเขาจะเบื่อ จนกว่าเขาจะอยากกลับบ้าน จริง ๆ อีกครั้ง แล้ว อาจารย์อีกคนก็จะมา พลังงานเดียวกัน เสื้อผ้าต่างกัน แล้วเขาก็จะได้รับการช่วยเหลือ

ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น บุคคลเหล่านั้นไม่เคย ขาดการติดต่อด้วย ไม่ต้องกังวล พวกเขาไม่เคยสูญเสีย อาจารย์อย่างแท้จริง อาจารย์คอยจับตาดูพวกเขาอยู่เสมอ แต่ปล่อยให้พวกเขา เดินเล่นไปสักพัก ถ้าพวกเขาทำไม่ได้จริง ๆ แล้วทำไมต้องบังคับพวกเขา? อาจารย์รู้ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกเขาจะวิ่งไปที่ไหน พวกเขาจะวิ่งไปที่ไหน ในจักรวาลทั้งหมด? ดังนั้น อาจารย์ดูแล [พวกเขา] ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถหนีไปได้ เช่นเดียวกับ (ชาว) สุนัข บางครั้งเขาก็วิ่งหนีจากผู้ดูแล แต่สายจูงนั้นยาวมาก เขาจึงวิ่งไปรอบ ๆ และ เขาคิดว่าเขาเป็นอิสระแล้ว

ดาวน์โหลดรูปภาพ   

รับชมเพิ่มเติม
ทุกตอน  (7/11)
รับชมเพิ่มเติม
วีดีโอล่าสุด
แบ่งปัน
แบ่งปันไปที่
ฝัง
เริ่มที่
ดาวน์โหลด
โทรศัพท์มือถือ
โทรศัพท์มือถือ
ไอโฟน
แอนดรอยด์
รับชมในบราวเซอร์ในโทรศัพท์มือถือ
GO
GO
Prompt
OK
แอพ
สแกนโค้ดคิวอาร์ เลือกระบบโทรศัพท์ที่ถูกต้อง เพื่อดาวโหลด
ไอโฟน
แอนดรอยด์