Хайх
Монгол хэл
 

Төгс Гэгээрсэн Их Багш Чин Хай (Веган) махны хорт үр дагаврын тухай, 14-р хэсэг – Далайгаа Сүйтгэж байна

Дэлгэрэнгүй
Татаж авах Docx
Дэлгэрэнгүй уншаарай
Загас идэх нь гарагийн экосистемийг маш их доройтуулдаг. Баталгаа нь сардин загасны хэт их агнуур нь олон үхмэл бүсийг үүсгэсэн явдал юм. Яагаад гэвэл сардин загас ямар нэг шалтгааны улмаас байдаг. Уг загас нь далайн ашиг тусын төлөө амьдарч, зарим нэг төрөлд амьдрал өгч, хүрээлэн буй орчноо цэвэршүүлдэг. Бурхан, гараг дээр үлдээсэн ямар ч төрөл зүйл байсан, тэдэнд өөрийн гэсэн үүрэг даалгавар бий. Төрөл зүйлүүд хийх ажлуудтай. Яг л хүнтэй адилаар бидэнд хийх ажил байна. Амьтад, тэдэнд хийх ажил байна. Сардина шиг жижиг загасанд хүртэл хийх ажил үүрэг бий. Зүгээр л олон хүмүүс мунхаг байна. Хүмүүс тэр жижиг загасыг хэрэгцээгүй, шаардлагагүй гэж боддог. Үгүй ээ, тэд хэрэгцээгүй биш. Хүмүүс тэднийг хэрэгцээгүй гэж боддог учраас агнаж, иддэг. Гэхдээ тэд манай экосистемд болон гарагийн эрүүл мэндэд, улмаар гараг дээр амьдарч буй хүн болон бүхий л амьтдын сайн сайхан байдалд маш их хэрэгтэй.

Хэрвээ би далайн экосистем тэнцвэртэй байх нь загасны аймгаас хамаатай гэж хэлэх бол эдгээр экосистемүүд одоо туйлын тэнцвэргүй болоод байна. Эрдэмтдийн тооцоолсноор далайн аврага загасны 90 гаруй хувь нь сүүлийн 50 жилийн дотор арилжааны загас агнуураас болж устаж үгүй болжээ. Загас агнуур өнөөгийн хурдаараа үргэлжилбэл загас агнуурын загасны төрөл зүйл 2050 он гэхэд бүгд устаж үгүй болж магадгүйг эрдэмтэд сэрэмжлүүлж нөхөн сэргээх, ажлаа эхлэхийг зөвлөсөн.

Манай дэлхийн үйл ажиллагаанд чухал үүрэгтэй, хадгалагдаж байх ёстой биологийн төрөл зүйлд махны хэрэглээ сүйтгэх үр нөлөө үзүүлдэг. Жижиг байх нь хамаагүй амьтан, ургамал бүр байгаль орчны тэнцвэрийг барьж байх үүрэгтэйг шинжлэх ухаан нотолсон. Загас, малын махыг үргэлжлүүлэн хэрэглэсээр байвал дэлхий даяар биологийн төрөл зүйл сүйтгэгдэх аюул учирсаар л байх юм. Далай тэнгисүүд болон цэвэр усан сувгуудад маш олон төрлийн загас хэдийнэ алга болчихоод байгаа ба тороор болон бодис тэсэлж загас барьж буйгаас болж шүрэн хад гэх мэт усан орчин бүхэлдээ үгүй болж байна.

Хэрвээ загасыг далайгаас нь тасралтгүй барьсаар байвал далай тэнгис цөл шиг үгүйрнэ. 2006 онд Олон улсын эрдэмтэд, эдийн засагчдын баг далай тэнгисийн загасны тоо толгойн гуравны нэг орчим нь загас агнуур, бохирдол болон хүмүүсийн бусад үйлдлээс болж аль хэдийн устсан байна гэж дүгнэжээ. Загасны тоо толгойн энэхүү огцом хорогдлыг зогсоохгүй бол далай тэнгис 2048 он гэхэд загасгүй, хоосорно гэж тэд сэрэмжлүүлжээ. Энэ хол биш юм. Холын ирээдүй биш юм. Хэрэв хүмүүс бид загас идсээр байвал өөрсдийгөө ч эрсдүүлнэ, учир нь далай тэнгис нь дэлхийн хүчилтөрөгчийн тэн хагасыг үйлдвэрлэдэг, загас бол биднийг хүчилтөрөгчөөр хангагч далайн нэн чухал хэсэг юм.

Халим, далайд байдаг нөгөө аварга том “загас”, тэд бол манай дэлхийн аврагчид, хүчилтөрөгчийн аврагчид юм. Тэд биедээ CO2-г маш удаан хугацаагаар хадгалдаг бөгөөд манай дэлхийн хүчилтөрөгчийг ялгаруулахад тусалдаг. Төсөөлж байна уу? Гэтэл зарим хүмүүс тэднийг хоол болгон агнасаар байна! Шинжлэх ухааны судалгаа гэх мэтээр шалтаг болгодог. Далай дотор магадгүй олон зуун мянган жил оршсоор ирсэн загасан дээр бид ямар судалгаа хийх шаардлагатай юм бэ? Хэрэв бид тэдэнд хүрэхгүй бол, тэднийг тайван орхивол, Бурхан тэднийг харж ханддаг.

Олон хүмүүсийн итгэдэг зүйлээс ялгаатай нь загас ухаалаг, юмсыг ойлгох чадвартайгаас гадна эерэг энергийг мэдэрч чаддаг! Төгс Гэгээрсэн Их Багш Чин Хай загастай таарсан нэгэн сонирхолтой учралаа хуваалцаж, яагаад загас сүнслэг бясалгал хийдэг хүмүүстэй ойр байх дуртайг тайлбарлав.

Биднийг Пинтунд байхад энэ явдал тохиолдсон юм. Загаснууд бүгд гадаргуу дээр сэлж, бүжиглэж байсан. Тийм ээ! Тэд гялтганаж байв. Бид Пинтунд дөнгөж ирээд нүүр, гараа угаахаар буусан юм. Загаснууд тэр даруй усны мандал дээр гарч ирсэн. Хөөх! Тэд маш олуулаа байсан тул нуур бүхэлдээ гэрэлтэж байсан. Ирэх бүрд тийм зүйл болдог. Загаснууд бидэнтэй ойр байх дуртай. Тэд ойлгодог, Тэдний дотоодын Будда чанар нь ойлгож байдаг. Тэдний болон бидний Будда Чанар ижилхэн. Дотоодын Будда Чанаргүйгээр тэд хөдлөх боломжгүй. Алхаж бүр бодох ч боломжгүй. Цорын ганц ялгаа нь загас бидэнтэй адил бодож чаддаггүй. Тэдний тархины бүтэц биднийхээс ялгаатай байдаг тул тэд бодож чаддаггүй. Гэхдээ далд ухамсраараа тэдэнд хэн ээлтэй болохыг мэдэрдэг. Бидний дэргэд ирэхээрээ тэд маш аз жаргалтай байдаг. Тиймээс л тэд бидэн дээр ирдэг.

Загас гайхалтай ухаалаг, мэдрэмжтэй. Израилийн эрдэмтэд загасанд тодорхой авиаг сонсгоод хоолоо олж авахыг заахад таван сарын дараа тэд сурснаа санаж байсан. Төсөөл дөө? Хүмүүсийн амьдрал, орон гэрт амьтан, загасны хүртэл авчрах үл үзэгдэм агуу ач тусыг хэлээд баршгүй.

Их Багш аа, би нэг зүйлийг гайхдаг юм, амьтад ч мөн дэлхийн дулаарал, уур амьсгалын өөрчлөлтийн асуудлыг мэддэг үү? Үзэсгэлэнт гарагаа аврахад тэд бидэнд туслахаар ямар нэг зүйл хийдэг үү? Баярлалаа.

Амьтад мэдээж энэ тухай мэдэж байгаа. Тэд бидэнд анхааруулахаар өвчнөөр, бүр олноороо үхэж, байж болох бүх л аргаа хэрэглэж байгаа боловч бидний хэд нь сонсож байгааг би мэдэхгүй. Зарим загаснууд далайн эрэгт хүртэл хүрч очин, хэдэн зуугаараа тэнд нэг зэрэг үхэж байна. Байгальд өөр олон дохио, маш олон амьтдын анхааруулга дохио байгаа боловч бид сонсох ёстой. Амьтдад бус. Бидэнд байгаа юм. Харамсалтай нь, өнөө үед олон хүмүүс загасыг бидэнтэй л адил мэдрэмжтэй амьтан гэдгийг ухаарахгүй, зугаа цэнгэл болгон загасчилдаг.

“Загасчлахад муу үйлийн үр (шийтгэл)-д унах уу? Мэдээж, муу үйлийн үр (шийтгэл) маш их хураана. Эсвэл та юу гэж бодов? Тэр загас муу үйлийн үр (шийтгэл) хураах болж байна уу? Мэдээж, загасчилбал хүнд үйлийн үр (шийтгэл) тарих нь гарцаагүй, яагаад гэвэл Бурханы тааллаар жам ёсоороо үхээгүй, цаг нь хараахан болоогүй байгаа амьд төрөлтнийг үгүй хийж байгаа болохоор тэр. Амьд оршихуйг дур зоргоороо хөнөөх тоолондоо бид сүнсэндээ ачаа дарамт үүсгэж, хожим нь үүнийг арилгахад маш хэцүү.

Тэгэхээр загас нь ямартай ч ногоо биш. Энэ бол мах. (За.) Загасны мах. Амьтны уураг. Бид загасыг цагаан хоол гэж хэлж болохгүй, тийм үү? Ногоо ч биш, тийм үү?

Хэрэв бид хүн, амьтан, байгаль, Диваажингийн хооронд жинхэнэ эв зохицлыг олж харахыг хүсч байвал бид эв зохицолтой байж, эв зохицолтой амьдарч, мөн эв зохицолтой үйлдэх ёстой ба энэ нь ширээндээ хооллохоор суух бүрд эе зохицолтой идэх үйлдлийг багтаана. Энх тайван, энэрэл нигүүлсэл, өршөөл тавган дээрээс эхэлдэг.

Хооллох бүрдээ гэм зэмгүй нэгний цусанд гараа дүрэн, байгаль орчныг сүйтгэгч, амьдарч буй гараг дэлхийг хөнөөж буйн үр байваас бид өөрсдийгөө эе зохицолтой нэгэн гэж нэрлэх учиргүй юм. Таваг дээр маань загас авчрахаар удаан, зовлонтой үхлээр бөөн бөөнөөр нь амьсгаагүй болгож алж байхад бид яаж загасны эе зохицолт хоол гэж хэлж болох вэ? Бүхий л сударт бид юу тарина, түүнийгээ хураан авна гэж сургадаг.
Дэлгэрэнгүй үзээрэй
Бүх хэсэг  (14/20)